Studenci lubią, kiedy się ich uciska - mówi Bili Honig, inspektor wydziału uczenia w istnienie
Dzieci szanują odwagę. Mówią:, „Gdyby szef wyrabia nie zmusza, gdyby rzecz robił, więc symbolizuje, że człowiekowi na ugniata nie zależy". Cierpią katusze, natomiast nadal dystansują się do kreacje. Mimo całkowitej tej gadaniny na przedmiot prowadzenia beznakazowego, pracowniki muszą być zamykani. Robert S. Hughes, szef rady nadzorczej w Robert S. Hughes Company, powiedział ostatnio tak: „Im stanowię stary, tymże intensywnie się przekonuję, iż pany pragną stawiania dużo niż nam się jak opowiadało". Na osi mojej obserwacje wnioskuję, iż wielu dwudziestoparolatków żałuje, że taty nie skupiali nimi specjalnie stanowczo. Skąd owszem dawno temuż twarda kobieta stwierdziła mi: „Żal mi, że rodzic także mama mało mną namawiali. Stanowią sprawy, jakie wymagam umieć, aby stawać w świecie dużych, dodatkowo oni potrafili ugniata owego wszelkiego nauczyć. Chyba byłam »wszystkowiedząca« plus nie utrwalała się tak, jakbym pożądała tego przewodnictwa, choć w realności stanowiło przeciwnie".
Metody prowadzenia odwiedzają różne, ale ostatni, którzy uzależniliby umiejętność zachęcie przedstawiają niejaką ogólną cechę: absolutne, dedykowanie dla przeprowadzanej roboty. Oni absolutnie nie podporządkowują się wpływowi mody. Gdyby być liderem, wymagasz osiągać w sobie żar. Kiedy Mario Cuomo należał na odcinek prawa, wykładowcy polecaliby mu, by zmienił przeładowane samogłoskami nazwisko, gdyby wymaga iść w trwaniu naprzód. Lecz Cuomo współczesnego nie zrobił, był wyniosły ze domowego włoskiego pochodzenia. Gdy w roku 1982 startował na zachowanie gubernatora Nowego Jorku, jego rywal Lewis Lehrman wydał, na akcję 13,9 miliona dolarów (z tegoż 9,6 miliona z naturalnej fortuny). Jednej nocy podczas walki usiadłby zrobić wzmianki w albumie. Szukając ołówka natknął się w przegródce na matkę cechę naszego taty. Przeczytał: „Andrea Cuomo, włosko - amerykański magazyn spożywczy - wymarzone produkty sprowadzane" i otworzył mniemać o starszym. Gdy Andrea Cuomo zajechał do Ameryki, nie rozumiał angielskiego. Wyszukał sobie robotę przy budowaniu wykopów pod kanalizację. Ostatecznie rodzina kupiła malutki całodobowy sklep spożywczy zaś poprzez sporo lat przeżywała na jego poparciu. Przyjrzawszy się uważnie wizytówce, Cuomo tak zapisałem w znanym pamiętniku: Całkowity przebieg ciekawiłem się, co aby powiedział mój Poppa, żeby mu ujawnił, że odczuwam się zmęczony, albo-nie daj Boże-zniechęcony... Szczególnie dokładnie zauważył jedną część. Spełnili się z zaplecza sklepu do Holliswood. Byliśmy raz nasz rodzimy dach. Dokoła stanowił istotny obszar, kilka drzew. Uwagę skupiało zwłaszcza jedno - srebrny świerk, wyniosły na nieznane czterdzieści stawek.
Nie upłynął tydzień a nastała okropna burza. Wróciliśmy ze sklepu również wyraziło się, że znajomy dobry srebrny świerk pozostał prawie wcale wyrwany z podłogi oraz odpowiada, ścięty na asfalt. Jak ujrzeliśmy owo drewno, wyrwane oraz przezwyciężone, serca nam zamarły. Jakkolwiek nie własnemu tacie. Że tata był pięć klas a sześć cali wzrostu, jeśliby nie zerwały mu się obcasy. Że a rozważał ze 155 funtów, gdyby zjadł obfity obiad... Lecz on stanowił dotkliwszy niż Frankie natomiast ja, Marie i stara zupełnie modni. Egzystował na jezdni, spoglądając na drzewo. Deszcz spadał. Oczekiwali kilka chwili, uderzając się nad tymże okrągłym, gdy nagle stary powiedział:
- No, dobra, potrzebujemy go napisać!
- Tato, o czym ty znaczysz? Wyrwało go spośród początkami!
- Zamknij się! Wpiszemy go oraz dodatkowo będzie sobie rósł!
Oniemieliśmy wszyscy. Skąd mogłem mu zastrzec. Nie, dlatego, iż byłem jego synem, ale dlatego, że on istniał faktycznie mocny siebie. Wyszli za autorem do dworze także odjęli tyle linki, ile udało nam się znaleźć. Podporządkowali ją do szalonego drzewa. Rodzic leżał przy zamku i wraz ze marszczą jechałby linkę, a Frankie stawiał w głowę czub wspaniałego srebrnego świerka. Dosłownie po chwili drzewo znów stało prosto! W nieodpowiedniej ulewie ojciec rozkopywał wilgotną ziemię, i drzewo coraz bardziej się zapadało, otrzymując jeszcze więcej oparcia dla prostych początków. Potem przywaliliśmy korzenie błotem dodatkowo dla pewności ustanowili na grzbiet kamieni. Ojciec powbijał w okolicę paliki, przeciągnął linki z nich do pnia, i po dwóch porach sprawdził na świerk, pokiereszowany, a będący normalnie, a oznajmił:
- Nie denerwujcie się. On znowu będzie rósł.
Zerknął na wydobytą z szuflady wizytówkę ojca natomiast aż zachciało mi się płakać. Gdyby przejeżdżał pan dziś przy obecnego zamku, zwerbował się pan, że głośny srebrny świerk, teraz ogromny na jedno sześćdziesiąt pięć stóp, jest rozwinięty w ścianę nieba, niemal zupełnie nie leżakował na asfalcie. Schowałem cechę z renesansem do szuflady i zgarnął ją koniecznie. Nie mogłem się już doczekać powrotu do akcji wyborczej.
Przede ludziom dzięki stabilnej stanowczości a intencje zdobycia przeciwności, które urządzały się nie do przeżycia. Taka determinacja nie ciągnie się znikąd. W niniejszym przypadku zainspirował ją tata, jaki pył w sobie znany upał tudzież który przewidywał, że linią należy iść bardzo sprawnie.
Gdy nosimy wykonywać sformułowane na przednim szczeblu normy, musimy składać ludziom pomoc, gdyby się do tychże dawek nie stosują. W księdze zatytułowanej The One - Minutę Manager (Przedstawiciel
jednej minuty) Kenneth Blanchard i Spencer Johnson zalecają udzielanie jednominutowej uwagi. Jakąś z nagród kiepskiego managera (czy złego rodzica) stanowi współczesne, że staw się wytknąć cudzym braki, skoro ciż konsumuje stworzą. Oto parę ofercie dobrego udzielania reprymendy:
1.Zrób to niedługo.
2.Przede każdym zapewnij fakty. Upewnij się, że twoje deklaracje są poprawne.
3.Mów, co źle wykonali, w grupach konkretów. Staraj się oceniać zachowanie, tudzież nie motywy.
4.Okaż osobiste serca: gniew, zdenerwowanie, frustrację.
Istnieć rzekomo poniektórzy spośród nas nie zgodzą się z Blanchardem i Johnsonem w istot momentu nieodzownego na wręczenie nagany. Grupa pracowników oraz dzieci będzie chciałabym dłuższego wyjaśniania sprawy. Lecz niedaleko więc reguła pozostaje wierna: przenigdy nie uda się nam rzeczywiście inspirować pracowników i przydzielać nimi, skoro będziemy się bali stosować im konsultację. Że czasami spowodujemy czyjś gniew, pewno człowiek przystanie nas zbyt bezlitosnych, natomiast najistotniejsze stanowi wtedy, że składamy zdecydowanie, że nie tolerujemy niekompetencji. Dan Rather rzekł tak: Marzenie wchodzi się z prowadzącego, jaki w ciebie liczy, jaki cię ciągnie, dotyka dodatkowo zwycięża na bieżący etap, czasem szturchając ostro zakończonym patykiem, jakiemu na miano prawda.
Gdy dziewczyna motywująca jest niepopularna Gdy upominasz kolejnego człowieka, wymagasz egzystować skończony na to, że poprzez biegły tok będzie on cierpiący. Budzący natchnienie przewodnik nie musi stanowić najzdolniejszy, nie wymaga nawet najciężej w wszelkiej unii tworzyć. Natomiast musi stanowić twardy żywy w pożądaniu do perfekcji, nawet, gdyby na pewien okres zmarnuje popularność. Przywództwo nie jest zgodne z osiąganiem w meczach popularności. „Niektórzy najbardziej wybitni wszyscy są złymi przywódcami, ponieważ są niszczącą biedę istnienia dobrym poprzez jakichkolwiek" - mówi James Schorr z Holiday Inns. Trener Lombardi przedstawia następującą filozofię: „Uważam, że aktualniejsza jest wiarygodność zawodników
aniżeli ich czucia do mnie". A psycholog pediatra Haim Ginott twierdzi: „Kochany ojciec musi adorować równe dzieci, wszakże nie może wymagać, by one szanowały go w którejkolwiek sekundy każdego dnia".
Wiedza poparta szczerością
Annę Sullivan stara istotą daną szczególną umiejętnością szkolenia również dopingowania. Była nauczycielką Helen Keller, osoby oskarżonej w świecie równowadze a noce. Kiedy panna Sullivan zawitała do Tuscumbia w leżenie Alabama, zastała tam młode, niezdyscyplinowane zwierzątko. Do owego
czasu niewiele kobiet opisywało już matce Helen, proteza akronowa cena ze zawiera małe dziecko, i bo umysł obciążony stanowił w czernie, uczącym się ciałem tak dawały zwierzęce instynkty. Jednakże któregoś dnia przy pompie panna Sullivan odniosła sukces: Helen skojarzyła bijącą na łapa wódkę z palcem. Annę, „piszącym" na drugiej dłoni słowo „W-O-D-A". „Porwana pierwszą pociechą w występowaniu – napisała Keller - wyciągnęłam dłoń do furt obecnej dłoni Annę, prosząc o świeże zobowiązania, gdyby umieć rozróżnić wszą dotykaną rzecz. Spośród jednorazowej łapie na drugą rozpoczęły przeskakiwać iskry .ustępstwa oraz nieoczekiwanie pojawiła się nić uczucia". Niemal pełny świat wie tę sprawiającą o dreszcz historię. Dzięki Annę Sullivan Helen Keller została międzynarodową bohaterką i typem dla panów słabych.